Aşk Niye Bitti

Modern öncesi toplum insanı için aşık olmak, sevmek, bir insanı sevmekti. Gerçekti. Gönül işiydi.

Doğa, içindekilerle birlikte insana dosttu; hepsi aşkı, sadakati ve Allah’ı hatırlatırdı. Varlıklar arasında ahlaki münasebet kurulurdu.

Aşk o zaman, birine değer vermek, kıymet bilmek, bağlanmaktı; karşılıksız, hesapsız, safiyane bir tutukuyla.

O sebeple şarkılar, türküler, hikayeler, ağıtlar, deyişler sevda üzerineydi. Müziğin tınısı gönle girer, alır götürürdü mukaddese, hakikate..

Modern toplum materyalist, laik kapitalist bir toplumdur. Burda insan dahil her şey nesneleşmiş, metalaşmıştır. Olgu denen değerden, olan olması gerekenden kopmuştur. Anlıktır her şey, haz ve hız her şeydir. Değer denen şeyler markette/pazar geçer; para, kazanç ve kardır.

Bu toplumun insanı kendine yabancılaşmış, doğa ve içindekilere egemenlik kurma peşine düşmüştür. Dolayısıyla önüne seveceği o kadar çok şey kondu ki onun, onlar arasında aşka yer ve gerek kalmadı..

Bu türlü toplumda birisi size “seni seviyorum” diyorsa sakın inanmayın; bilin ki yalan söylüyordur. Sizden sağlayacağı fayda yahut sizden alacağı alacağı haz bittikten hemen sonra, başka fayda ve hazzın peşine düşecektir.

Nikahlı bağlanma ve sadakat terk edilirken birlikte yaşamak, geçici ve süreli ilişkiler kurmak, sapık cinsel fanteziler, durup dururken çıkmadı.

Aldanmak istemiyorsanız şarkı türkü sözlerine, hikayelere bakın. Müziğini dinleyin, kulak patlatan tınısında kurtulmak için sarhoş olun!